Bon Bini Sinterklaas

Jammer voor de mensen in Nederland, want Sinterklaas is een week na aankomst alweer uit Nederland vertrokken om vandaag op Curacao aan te komen! Op zijn boot en met zo'n 50 pieten werd hij verwelkomd door duizenden enthousiaste eilandbewoners (en een enkele toerist). De intocht was enigszins anders als in Nederland: zo'n 30 graden Celcius, geen paard (in Nederland achtergebleven?), en begeleid door swingende muziek in plaats van de traditionele Sinterklaasliedjes.

Hier moesten we natuurlijk bij zijn, want wanneer maak je nou mee dat je de Sint echt vanuit volle zee aan ziet komen varen? Niet vaak, dus wij togen vanochtend al voor achten richting Otrobanda om de aankomst te bekijken. Je zou verwachten dat het Sinterklaasfeest een nogal witte aangelegenheid zou zijn maar niets is minder waar. Onze bruine mede-eilandbewoners waren ook massaal toegestroomd voor een waar volksfeest.



Ik had de afgelopen weken wel wat op de radio gehoord over de steeds weer terugkerende kritieken op Sinterklaas. Je kan ze zelf ook wel verzinnen: overblijfsel van kolonialisme, rolbevestiging van de donkere man in rol van slaafje..en eerlijk gezegd kan ik daar, in de context van dit eiland en haar geschiedenis, best inkomen.
Een paar weken geleden ben ik nog met Sybrandus en Tineke (mijn schoonouders, voor de iets minder ingevoerde lezer) naar het slavernijmuseum geweest en daar wordt je toch wel weer hard met je neus op de niet zo prettige historie van ons Nederlanders gedrukt.
Maar toch is sinterklaas kennelijk zo goed ingeburgerd op Curacao dat alle post-koloniale gevoelens door veel mensen opzij worden gezet om gewoon lekker met hun kinderen naar dit evenement te komen.

Wat overigens leuk is om te vermelden dat de pieten toch nog geschminkt worden, ondanks hun al donkere huid. Ook hadden ze geen zakken en pepernoten bij zich. Of dit bewust is weet ik niet, maar ik vermoed dat het schminken het wat "gespeelder" maakt. Sinterklaas was trouwens ook geschminkt, maar dan wit natuurlijk, wat hem er nogal ongezond deed uitzien. Gelukkig viel onze kinderen niets op aan dit schouwspel. Die zonnebrillen geven trouwens ook wel een grappig effect..

Sinterklaas werd, in plaats van op zijn paard Amerigo, rondgereden op een soort praalwagen waarop hij werd vergezeld door niemand minder dan premier Gerrit Schotte. Een andere minister had voor de eer bedankt wegens persoonlijke bezwaren tegen het fenomeen Sinterklaas maar kennelijk vond Gerrit Schotte het wel leuk om even naast de Sint in de schijnwerpers te staan. Ik vraag me persoonlijk af waarom dit nou nodig is, maar wellicht geeft het wat meer cachet aan dit hoge bezoek.
Ik had verwacht dat de meisjes wel zouden piepen dat Amerigo er niet bij was, maar dat viel mee. We hebben nl. de afgelopen weken alweer een aantal keren de films van "Het paard van Sinterklaas" gekeken ter voorbereiding op "de komst".

Na de tocht op de praalwagen gaat Sint op het Brionplein, dat is het grote plein naast de pontjesbrug, in een soort arena met tribunes alwaar er van alles gebeurd. Maar daar hebben wij maar niet aan meegedaan. Ten eerste moest je om daar een plekje op de tribune te bemachtigen, al rond 7 uur 's ochtends zijn, en ten tweede is dit programma helemaal in het Papiaments. Alle Nederlanders taaiden dan ook af en gingen in het Riffort lekker in de schaduw een kopje koffie drinken bij de Douwe Egberts winkel.

Vanavond mogen de meisjes dus lekker hun schoen zetten, want de Sint is in het land! Gelukkig hebben wij wel een schoorsteen, wat het voor de pieten gemakkelijk maakt om de cadeautjes inde schoenen te laten landen.

Andy Schleck rondemiss bij Beach Cross

Wat een geweldige middag hadden we gisteren! Als afsluiting van een echt wielerweekend op Curacao was er gisteren de Lions Dive Kids Beach Cross. Dat houdt in dat kinderen tot 14 jaar in allerhande leeftijdscategorieën over het strand gingen mountainbiken. Waar fiets je nou over het strand een wedstrijd? Een unieke belevenis met voor ons een fantastische afloop want Tinne werd op een geweldige manier eerste!

Tinne en Nanna deden mee met de jongste categorie 6/7 jaar. Jongens en meisjes startten door elkaar. We hadden goed geoefend, speciaal nog op het op- en afstappen van de fiets want door het mulle zand moeten ze best vaak van de fiets springen en een stuk lopen. Ook hadden ze donderdag op het strand getraind met het Wannabike team. Verder hadden we goed gegeten en gedronken voor de wedstrijd. Een optimale voorbereiding dus. En dat heeft gewerkt want onze kinderen gingen als een speer!
En met de aanmoedigingen van pake en oma die er nog steeds zijn vlogen ze natuurlijk over het parcours.

Beiden hadden een slechte start maar na een half rondje lag Tinne al als tweede meisjes en na anderhalf rondje lag ze ruim eerste. Sterker nog: ze lag overall derde wat inhoudt dat ze ook alle jongens (op twee na) had ingehaald. Die ruime voorsprong hield ze gemakkelijk vast.

Nanna ging ook geweldig want als jongste van het deelnemersveld weerde ze zich kranig en ze had een heel spannend duel met een meisje waar ze de vorige wedstrijd nog van verloor. Maar onze Nanna is een echte doorzetter en wist haar in de laatste ronde door een goede loopactie op achterstand te zetten. Ook een jongetje van 7 jaar uit de klas van Tinne en Nanna werd door Nanna verslagen!
Helaas was het voor haar net niet genoeg om in de prijzen te vallen maar ze kreeg wel een prachtige herinneringsmedaille.


Als klap op de vuurpijl werden de prijzen uitgereikt door de bekende profwielrenners die op het eiland zijn voor de Amstel Curacao Race. En Tinne kreeg de prijs van niemand minder dan Andy Schleck. Voor de niet-wielren-liefhebbers: deze meneer was het afgelopen jaar tweede in de Tour de France. Dus geen kleine jongen.
En Tinne maakte hem nog aan het blozen!!



Overigens was de race voor de profs en de vele toerrijders die zaterdag had moeten plaatsvinden afgelast vanwege een plotseling opkomende onweersbui die wederom met veel regen gepaard ging. De organisatie kon de veiligheid op het parcours niet waarborgen en was genoodzaakt de race af te blazen! Op zondag werd er een soort criterium gereden van een uur.

Veel toerrijders waren speciaal voor deze race uit Nederland overgekomen! Ook Ernst, de man van Monique (een oud collega van mij van IFF). Een grote teleurstelling dus.
Sven had op het laatste moment ook besloten om mee te doen (vrijdagavond bij de borrel). Hij zou op mijn mountainbike het 80 km lange parcours fietsen. Ik zag er wel wat tegenop want hij had immers niet getraind en zou op een te kleine fiets fietsen zonder toeclips (of hoe noem je die dingen tegenwoordig?). Wat dat betreft was ik er niet rouwig om dat het niet doorging... Sven heeft nog wel lekker gemountainbiked met wat andere gasten die ook voor niets aan de start waren verschenen. Achteraf vond hij het eigenlijk ook niet zo erg want hem is een gevecht in de achterhoede bespaard gebleven. En hoe moet je dat dan aan je dochters uitleggen?

Al met al was het een superleuk weekend en we zitten nu nog na te genieten samen met pake en oma die er deze week nog zijn. We maken nog plannen voor deze week om zoveel mogelijk leuke dingen te doen zonder ons door het tegenvallende weer te laten demotiveren.

Oh ja, de kelder stroomt nog steeds vol met water en we blijven iedere dag pompen om het niveau laag te houden. Maar wel net een chloortabletje uit het zwembad erin gegooid want het ruikt niet zo fris en we moeten ook voorkomen dat het een bron van muggen wordt. Tsja, de tropen.

Tomas

Afgelopen maandag was het heerlijk stralend zomerweer. Lekker zonnetje, lekker windje. Toen we Fay ophaalden van Kleutervreugd zei juffrouw Jenny dat het weer zou gaan omslaan en liet op internet een enorme depressie zien die eraan zat te komen. Orkaan Tomas was het afgelopen weekend ruim boven ons langs gegaan dus dit was dan de staart. Aangezien we niet veel vertrouwen hebben in de weersvoorspellingen hier namen we het met een korrel zout. Immers, als je naar de lucht keek was er helemaal niets aan de hand: strakblauw met een paar kleine wolkjes!

Tsja, dat pakte wel wat anders uit. 's avonds begon het met regenen en onweren en niet zo'n klein beetje! En anders dan bij de vorige hevige buien bleef het rondhangen en ging het door tot diep in de nacht. Gek genoeg zou je verwachten bij een tropische storm dat het ook hard zou waaien maar het waaide eigenlijk nauwelijks. Binnen hadden we het redelijk onder controle, mede omdat Sven af en toe op het dak ging om de afvoer weer leeg te scheppen. We hebben wel vele emmers weggedweild, maar het was te doen.

Minder leuk was dat 's nachts de stroom uitviel. Het werd nogal warm in de slaapkamer en ik deed daarom de buitendeur maar open want buiten was het behoorlijk afgekoeld door al die regen. Dat had ik beter niet kunnen doen want we hadden gelijk een invasie van muggen! Bye bye nachtrust.

Na een nacht met weinig slaap toch maar vroeg opgestaan om de kinderen naar school te brengen, optimistisch als we waren...we werden al snel gebeld door Daniella (bevriende moeder) die zei dat de school dicht was. Jippiieeee, de kinderen hebben "tropische-storm-vrij" in plaats van "ijs-vrij". Omdat Sven thuis ook niet kon werken heb ik hem naar Vredenberg (e-zone) gebracht. Daar zouden ze vast wel stroom en internet hebben.
Dat klopte maar de weg ernaar toe liet ons zien dat deze tropische bui wel wat erger had toegeslagen dan alle vorige. Wegen waren afgesloten. Vele auto's waren weggedreven en lagen in de berm in kolkende stromen water. Nogmaals waren wij blij met onze SUV die zo lekker hoog op de wielen staat!

Op Vredenberg hoorde Sven het verhaal van vriendin Liesbeth die in het lager gelegen gedeelte aan de Blauwduifweg (vlakbij ons) woont. Haar auto was weggedreven, haar huis was overspoeld door een vloedgolf toen ergens anders een muur was doorgebroken. Alles vies en kapot, echt heel erg naar. Ook Henk en Myra zaten weer onder de modder die van de helling vanuit de tuin van de buren recht hun huis in stroomde. Zij zitten nu een week in een resort terwijl hun huis wordt schoongemaakt.

Anyway, wij zijn lekker met de kinderen naar het museum gegaan en hebben 's middags Sven weer van Vredenberg opgehaald. Toen we thuis kwamen wachtte ons echter een verassing. Tinne hoorde water stromen en al snel kwamen we erachter dat er water door de muren in de kelder naar binnenliep! En met behoorlijke kracht want er stond al zo'n 30 cm! Nu horen we dat iedereen met een kelder daar water in krijgt, dus op zich geen verassing, voor ons echter wel want we hadden onze stereo uit Nederland daar staan. We vonden gelukkig een pomp maar die bleek het helaas niet te doen. Gisteren konden we van onze poolmeneer een andere pomp lenen - deed het ook niet!! Gelukkig konden we 's avonds een pomp lenen van vrienden die al klaar waren met pompen (in hun hele huis stond 40 cm water) en dat was maar goed ook want het water was gestegen tot over een meter en kwam bijna bij de stopcontacten!! Nu staat de pomp te draaien maar het duurt echt heel lang want het is een enorme kelder dus wij denken dat er wel zo'n 25 kuub water in staat. En waarschijnlijk krijgen we het niet droog want het grondwater is nog steeds heel hoog dus het loopt er zo weer in.

Maar verder prijzen wij ons gelukkig met ons droge huis want er zijn mensen die er veel erger aan toe zijn. Hieronder een foto van de juffen van Kleutervreugd waar ook veel water stond.


Ik heb hier een video die gemaakt is door defensie, kijk mee en huiver.