Vakantie als je op Curacao woont

Als je in Nederland woont leef je altijd erg naar vakanties toe. Het weer, de drukte met je werk, allemaal redenen om op je vakantie lekker te genieten van al die andere dingen die het leven te bieden heeft. Meestel boekte ik gelijk na de zomervakantie (die wij altijd in Nederland doorbrachten op de boot) al de kerstvakantie naar de zon en de laatste jaren was dat Curacao. De voorpret is namelijk al het halve genieten!

Daarom ben ik sinds we hier wonen erg geïnteresseerd waar mensen op Curacao naartoe gaan op vakantie. Vele gesprekken heb ik gevoerd met mensen die hier al lang wonen. Want waar ga je naartoe op vakantie als je thuis een vakantie-oord is met de mooiste stranden en het lekkerste weer dat je kan verzinnen.

Verbaasd was ik te horen dat mensen heel erg veel op vakantie gaan naar: Bonaire! En wat doen ze daar dan? Nou, naar het strand gaan dus. En Bonaire schijnt echt heeel anders te zijn als Curacao. Nou, wij zijn er nog niet geweest maar een weekendje gaan we zeker proberen.

Verder is een erg populaire bestemming: Nederland. Logisch want veel mensen gaan daar op familiebezoek. Vaak worden die vakanties afgedaan als een verplicht nummer en niet erg rustgevend. Hoewel veel mensen ook wel weer kunnen genieten van het koele klimaat. Met name in de warme maanden hier (augustus en september).

Populair voor weekend tripjes is Miami. Niet voor kinderen, maar meer voor de ouders om te shoppen en uit te gaan. Want winkelen is niet echt fantastisch hier en in Amerika heb je alles en is het zo goedkoop voor ons eilandbewoners!

Met kinderen gaan mensen ook veel naar Suriname om de jungle in te gaan. Dit schijnt heel erg leuk te zijn. Maar favoriet onder gezinnen zijn met stip: Disneyworld in Orlando en Cruisen! Volgens velen zijn dat de twee vakanties die je zeker moet doen als je hier woont. Het verbaasde mij enigszins want ik had verwacht dat mensen meer naar Latijns Amerika gaan vanuit hier omdat je daar dichtbij zit, maar dat valt eigenlijk best tegen. Ik hoor nooit iemand die naar Brazilië is geweest.

Sven zijn ideale vakantie is een zeilboot huren en eilandhoppen in de noordelijke Cariben. Maar omdat de kinderen en ik aangaven dat we dat toch wel saai vonden, je zit immers de hele dag op zo'n boot te dobberen, hebben we besloten dan maar naar Disneyworld te gaan! In Europa waren we al fervente Disneygangers dus dit walhalla op het gebied van Disney moesten we echt meemaken!

De voorbereiding was best lastig want het aanbod van hotels en parken is gigantisch en je kan er gewoon helemaal geen wijs uit worden. Maar goed, uiteindelijk is het gelukt. De carnavalsvakantie was de enige optie voor ons (alle andere vakanties hebben we bezoek of zitten we in Nederland) en daarom gingen we de vrijdag voordat de vakantie begon al met het vliegtuig naar Miami.

De vlucht is al een beleving op zich. We vlogen met Inselair, een lokale Curacaose maatschappij. En die hebben tijdens de vlucht een raffle (daar zijn de mensen hier dol op). Dan kan je je eigen vlucht terug winnen. En dat deden we dus prompt! Wij waren de gelukkige winnaars van een retourtje Miami. Die gaan Sven en ik later deze zomer gebruiken om met zijn tweeën een weekendje Miami te doen.

Verder was het een heerlijke vakantie. We hadden een prachtige huurauto, een minivan die echt niet zo mini was....een soort ruim uitgevallen Chrysler voyager. De kinderen vonden het een superauto. En onderweg naar Orlando al genieten van Florida. Wat was het weer eens heerlijk om in de geciviliseerde wereld rond te rijden. Als je op een eiland als Curacao woont raak je gewend aan het leven hier: gaten in de wegen, troep op straat, shabby winkeltjes. Dan is een verblijfje in de VS alsof je in het walhalla rondloopt. Alles is even mooi en nieuw en schoon.

Maar goed, zeven dagen Disney was lang, maar ook erg leuk. We hebben echt bijna alles gezien en alle leuke attracties gedaan en de kinderen (en wij ook) hebben genoten van de achtbanen, de supermooie shows, de vriendelijke mensen en de geweldige details en aandacht waarmee die parken gemaakt zijn.

Nu dus alvast nadenken over onze volgende trip in de regio.
Ik denk dat we eerst eens een weekendje Bonaire zullen doen (later dit jaar) en we zullen ook wel eens cruisen, maar eerst zullen we met Sven de discussie over de zeiltocht maar weer eens aangaan..

Natuurlijk op de foto met de aap met de moeilijke naam!

Even lunchen op een bankje met meegenomen broodjes ipv friet (je blijft Nederlands)


Fay "en vogue"

In de achtbaan in de nagebouwde Himalaya in Nepal!

In de bek van Bruce!

GreenTown here we come!

De afgelopen weken waren nogal hectisch voor ons.
Sven heeft de lancering gedaan van GreenTown Curacao en daarmee alle kranten en zelfs de radio gehaald. De lancering was door middel van een presentatie voor een select gezelschap in het Kura Hulanda Hotel, gehost door Jacob Gelt Dekker.
Doel van de avond was het lanceren van GreenTown Curacao, een stichting die een toekomstvisie voor het gebied van de Isla ontwikkelt. De opkomst was goed maar de reacties waren nog beter: GreenTown werd met veel enthousiasme onthaald door het publiek. Men kon geld doneren en steun betuigen. In mijn vorige blog heb ik al uit de doeken gedaan hoe wij over de Isla denken. Interessanter is nog wat in de toekomst te doen met dit gebied.


Zo zal het er uit gaan zien!

GreenTown moet de eerste zero-emission stad in het Caribisch gebied worden. Volledige draaiend op groene energie met meer dan 10,000 banen voor mensen hier op Curacao. Ook zullen de inkomsten voor het land significant hoger zijn dan momenteel. Voor mensen die meer willen weten: volg GreenTown op facebook:

Jeannette Rusticus vindt dit leuk

GreenTown Curacao

Maak je Vind ik leuk-Badge

Het is nu zaak om de communicatie op gang te houden. Na de lancering volgde al snel een gesprek met premier Schotte van Curacao en vandaag spreken ze met de Vertegenwoordiging van Nederland op Curacao. Toen wij voor het eerst van de Vertegenwoordiging hoorden dachten we dat het ging om verkopers van het één of ander, maar die naïviteit ligt inmiddels achter ons. De Vertegenwoordiging is een soort ambassade van Nederland hier en vertegenwoordigt de Nederlandse regering. Verlengde van minister Donner van Binnenlandse zaken. Doel van de meeting vandaag is om in maart bij de minister aan tafel te komen.

Ook hebben ze in maart een afspraak met Wubbo Ockels die hun vervolgens in contact moet brengen met niemand minder dan Al Gore. Yes, they're aiming high!
Voor de mensen die nog dachten dat GreenTown een soort bezigheidstherapie voor Sven was: niet dus.

Bijkomend voordeel is dat wij nu lekker snel geïntegreerd raken op het eiland. Nu is het eiland zowieso al klein, maar momenteel weet iedereen wat GreenTown Curacao is. En als Sven er over vertelt is iedereen geïnteresseerd en heeft een mening of een persoonlijke ervaring te delen. Nooit gedacht dat wij nog eens milieuactivisten zouden worden, hoewel het wel anders voelt. Is dit nu "Groen Rechts"? Denk het wel - wij zijn namelijk realistisch genoeg om te bedenken dat de Isla alleen verdwijnt als het financieel interessant genoeg is voor Curacao.

Kan die raffinaderij niet weg?

Al sinds we hier op dit mooie eiland wonen hebben we ons gestoord aan die vervuilende raffinaderij die hier midden op het eiland staat. Met name Sven, die nog een blauwe maandag bij Shell in Australië heeft gewerkt, stoort zich er erg aan. En dat terwijl er al sinds maart nog nauwelijks gedraait wordt. Rond kerst is ze pas weer echt opgestart! Een leuk kerstcadeau voor alle inwoners van Curacao! Sinds enkele weken wordt het eiland 's nachts weer verlicht door de flares (vlammen uit de uitlaatpijpen). Voor de kenners: zo'n flare is een teken dat er iets niet goed gaat. Deze Isla riekt en dan bedoelen we niet alleen de giftige uitstoot.

Eigenlijk min of meer toevallg (maar wat is toeval?) is Sven in contact gekomen met een aantal mensen dat ervoor strijdt om deze raffinaderij weg te krijgen. En sinds hij zich er meer in is gaan verdiepen des te meer raken we ervan overtuigd dat er hier een grote fout wordt gemaakt ten koste van de mensen op Curacao.

Even een korte schets van de situatie: je hebt een prachtig Caribisch eiland, dat grotendeels drijft op toerisme, met een geweldige asset: de grootste en diepste natuurlijke binnenhavens van de Cariben (sommigen zeggen ter wereld). In ieder geval groot en diep genoeg om grote schepen een veilige haven te geven. Dit is overigens weinig nodig want Curacao wordt zelden geteisterd door tropische stormen. Die trekken namelijk bijna allemaal bovenlangs.

Lang geleden waren dit soort assets echter nog niet zo van belang. Helemaal op een eiland dat door de eeuwen heen als volstrekt nutteloos werd omschreven - de Spanjaarden noemden dit "los Islos innutiles" omdat er niets op wilde groeien. Ook de Nederlandse West-Indische compagnie heeft het geprobeerd maar de plantages bleken niet rendabel. De slavenhandel daarentegen floreerde buitengewoon goed, maar daar kwam (gelukkig) op een gegeven moment een einde aan. Dat Shell hier begin 20e eeuw een raffinaderij neerzette was daarom destijds waarschijnlijk best een goede keus. Midden op het eiland bij de grootste binnenhaven (Schottegat) zodat de olietankers veilig konden binnenvaren.


In de tweede wereldoorlog leverde deze raffinaderij de brandstof voor praktisch alle geallieerde vliegtuigen. En in de jaren vijftig leverde ze het eiland veel werkgelegenheid op, wel 12000 banen en veel welvaart voor de mensen. Mooi toch?

Shell kwam er echter op een gegeven moment achter, mede gedwongen door de almaar stijgende olieprijzen in de jaren zeventig, dat het toch echt goedkoper is om elders de olie te raffineren en wilden van de raffinaderij af. Ze hadden plannen om de boel te ontmantelen en op te ruimen. Hadden ze dat maar gedaan!
Dit zou echter voor vele mensen op Curacao op dat moment betekenen dat ze zonder werk zouden komen te zitten en daarom heeft de Nederlandse regering (Lubbers destijds) erop aangedrongen dat het eiland Curacao maar beter die raffinaderij kon kopen. Dat scheelde Shell veel opruim kosten (400 miljoen) en de raffinaderij zou behouden blijven voor Curacao. Met PDVSA (Venezolaanse oliemaatschappij) vond men een nieuwe pachter.

Grote fout! Want PDVSA heeft in de loop der jaren de raffinaderij achteruit laten lopen. Weinig onderhoud, grote vervuilingen. Tsja, wat hebben zij nou voor belang om de boel netjes te houden? Ook werken er inmiddels veel minder mensen, nog maar zo'n 900, en veel mensen die er werken zijn Venezolanen. Financieel wordt Curacao er ook niet vele wijzer van. PDVSA betaalt geen belastingen en een schandalig lage lease voor de grond! In totaal levert dit $18 mln per jaar op! Om de raffinaderij op orde te krijgen volgens de huidige normen kost zoveel geld dat het zeer onwaarschijnlijk is dat ze dat gaan doen.

Wij zijn al snel tot de conclusie gekomen dat dit een onhoudbare situatie is: een raffinaderij die hard achteruit holt, steeds minder werkgelegenheid en een groeiende vervuiling. Zo ligt er bijvoorbeeld een groot asfaltmeer, vlakbij waar wij wonen. Van een afstand bekeken slaat het toch ook nergens op om een dergelijke industrie te hebben op een Caribisch eiland dat verder leeft van het toerisme!

Deze foto kwam van een Amerikaanse toerist op een cruiseschip dat op Curacao afvoer. Dit is dus het eerste beeld dat cruisetoeristen krijgen van Curacao!

Ook is de uitstoor buiten alle internationale normen die er zijn gesteld. De wijken in Willemstad die onder de rook van de Isla liggen zijn niet alleen onprettig om te wonen vanwege de voortdurende stank, maar zijn ook bijzonder ongezond. Veel mensen hebben daar gezondheidsproblemen en er zijn schattingen dat de raffinaderij 18 vroegtijdige doden per jaar veroorzaakt!

Veel mensen hier op Curacao hebben moeite te erkennen dat de Isla eventueel weg zou moeten. Ze zien wel dat het vervuilend is maar men denkt ook dat Curacao afhankelijk is van de Isla voor werkgelegenheid en ander inkomen. Ook heerst de gedachte dat we door de raffinaderij lage bezineprijzen hebben. Dit is echter niet waar! We betalen hier wellicht minder dan in Europa, maar altijd nog bijna 6x zoveel als in Venezuela en bijna 2x zoveel als in de VS!

Maar goed, je kan schoppen tegen dit soort instanties, en dat moet ook.
Maar beter is het natuurlijk om een alternatief te bedenken en dat is waar ze nu hard mee bezig zijn. Binnenkort heeft Sven een meeting met een aantal bekende mensen van het eiland om steun te krijgen voor het plan en om een eerste funding voor elkaar te krijgen om uiteindelijk een organisatie te bouwen die awareness moet creëren voor het probleem, zowel onder de bevolking van Curacao als daarbuiten. Deze organisatie - Greentown - moet de politiek op Curacao inspireren en helpen plannen te maken en ze moet het alternatief voor de Isla uitwerken. Dit alles zonder corruptie.

Want corruptie is een groot probleem. Er zijn allerhande tegenstrijdige belangen en financiële afhankelijkheden. Premier Schotte echter flirt openlijk met ideeën om van Curacao een groen eiland te maken. Daar past een vervuilende raffinaderij natuurlijk niet bij. Een groen alternatief zou daarom bij hem op de agenda kunnen passen. Hopelijk is hij lang genoeg aan de macht om wat voor elkaar te krijgen en hopelijk slaagt de lobby van de andere kant er niet in hem te overtuigen van het belang van een raffinaderij door bijvoorbeeld goedkeuring aan een plan te geven elders een nieuwe te bouwen!

Het opruimen van de raffinaderij zal een immens project zijn dat jaren zal duren en veel geld kost. Er zijn schattingen van $ 1,5 miljard. Maar tegelijkertijd levert dit ook veel werkgelegenheid op.

Je zou een flinke discussie kunnen opstarten of Shell haar verantwoordelijkheden van het opruimen is ontlopen door de Isla voor 1 gulden te verkopen aan Curacao, maar het is zoals het is en hopelijk zal de huidige leiding binnen Shell nog eens over de brug komen en meebetalen aan het opruimen. Ook PDVSA heeft natuurlijk een verantwoordelijkheid maar de vraag is hoeveel je uit die hoek kan verwachten.

Wij hopen van harte dat dit gaat gebeuren. Eerst is nu de regering aan zet want zij moeten zo snel mogelijk de beslissing nemen om het contract met PDVSA dat in 2019 afloopt niet te verlengen. Hopelijk houdt Schotte zijn rug recht want Chavez zal hem proberen te bewegen het te verlengen.
Om meer druk te zetten via de media moeten ze op zoek naar ambassadeurs die het verhaal gaan vertellen: Al Gore, Jacob Gelt Dekker, Wubbo Ockels en het liefst ook lokale beroemdheden zoals Churandi Martina. Ook in Nederland moet dit verhaal verteld worden want er is heel weinig aandacht voor. De enigen die door de jaren heen in Nederland steeds vragen stellen zijn Groenlinks. Nu is dat niet mijn partij maar ik prijs ze ten zeerste voor deze inzet.

Ik zal jullie op de hoogte houden van alles rond de raffinaderij en tezijnertijd links doorsturen op het moment dat er geld moet worden ingezameld :-)
Volgende blog weer gezellige foto's van onze kinderen... maar ik wilde jullie dit verhaal niet onthouden.