
Ik zal proberen wat variatie aan te brengen in mijn blogs. Naast de nodige updates over het wel en wee van de familie - want daar lezen jullie het uiteindelijk voor - zal ik ook wat proberen te vertellen over het leven in het algemeen op dit mooie eiland. Dit niet alleen te uwer vermaak, maar ook om bij mezelf de spirit er wat in te houden!
De volgende dag zijn we naar Porto-Marie geweest met hun. Terwijl we er naartoe reden kwamen we toevallig langs de weg oom Roy (broer van de vader van Sylvana) en een oudoom tegen! Roy verbouwt groenten en fruit en heeft ook ergens een plek waar hij grote houtskoolovens heeft. Niet dat hij hiervan leeft hoor, hij is in het dagelijks leven kaakchirurg, maar hij vindt het gewoon prettig om in zijn vrije tijd veel op het land te zijn.
Petra en Sylvana logeren bij de oudste broer: Ciro (of Siro) en zijn vrouw Richeline. Die wonen in een prachtig huis aan het Spaanse water. De hele familie doet het erg goed.
Morgen daat Sylvana met ons mee naar een dolfijnenmiddag in het Seaquarium en nu is Tinne met ze mee naar het strand.
Verder heeft Nanna afgelopen weekend haar tweede tand er zelf uit getrokken!! Stoer hè? Voor mensen die niet zo goed tegen bloed kunnen, niet naar beneden scrollen voor de foto.
We zijn deze week bezig met de voorbereidingen van Nanna's verjaardag. Vrijdag heeft ze haar feestje en alle kinderen uit groep 3 zijn uitgenodigd (dat zijn er maar zeven) en nog de meisjes uit groep 4 (dat zijn er twee). En Sylvana komt natuurlijk ook!

Maar goed, in overleg met Nanna gaan we het feestje doen zoals we in Nederland ook gedaan zouden hebben: taart eten, knutselen, spelletjes doen (snoephappen), zwemmen (nieuw programmaonderdeel vergeleken met Nederland) en schminken. Ik heb mijn schminkdoos meegenomen en ga daarmee maar aan de slag. Ook Nederlands: we organiseren een borrel voor de ouders na afloop. Dit is ook in ons belang want dat geeft on de gelegenheid om de andere ouders wat beter te leren kennen. Geen idee of dit gebruikelijk is hier, ik denk het niet, dus ik ben benieuwd hoeveel animo hiervoor is.
In mijn vorige blog had ik het over Henk en Myra en de pech die ze hadden met hun zoontje Stef die in het ziekenhuis terecht kwam. Voor de geïnteresseerden: het gaat een stuk beter weer met ze.

Geen opmerkingen:
Een reactie posten