Pfff, wat is het al weer lang geleden dat ik de laatste blog heb geschreven en wat hebben we al weer veel gedaan! Ik heb wel een excuus want de airco in Sven zijn kantoor is al twee weken stuk en normaal gesproken genoot ik van een paar uurtjes koelte tijdens het schrijven. Maar dat is nu niet zo en heb ik gelijk een stuk minder aandrang om een stukje te schrijven! Slecht hè?
De airco zou gerepareerd worden maar de reparatiemeneer kan nogal moeilijk aan de onderdelen komen en roept iedere keer: manjana, manjana! Uit wanhoop heeft Sven nu gezegd dat ze dan maar een nieuwe moeten installeren want voor hem is het ook niet echt prettig om in de warmte te moeten werken. Uiteindelijk zijn ze na wat druk zetten van Sven op zaterdagochtend gekomen. Kijk, dat doen ze dan ook wel weer hier. En nu zit ik heerlijk in de koelte dit stukje af te maken.
Gelukkig hadden we de afgelopen twee weken genoeg afleiding want Sybrandus en Tineke (Svens ouders) zijn er! Wat een feest! We nemen ze op sleeptouw op ons overvolle programma.
Verder is Nanna afgelopen vrijdag afgezwommen voor haar diploma B! Helemaal super dat pake en oma er nu bij konden zijn want die waren niet in Nederland bij het afzwemmen voor A en dat was toen wel een beetje verdrietig. Wel fijn dat Nanna zo'n goede basis in Nederland had gekregen met het zwemmen want als je ziet hoe de kinderen hier over het algemeen zwemmen dan is dat niet al te best.
Bij iedere wedstrijd die ze doen op de club krijgen ze een plaatje en een knoop om er op te plakken dus dat bord gaat de hele zeilcarriere mee! Slim bedacht om kinderen te stimuleren aan wedstrijdjes mee te doen. Het was een hele leuke dag waarbij Sven ook nog meedeed aan de ouderrace in een optimist en prompt tweede werd! Vooral zijn stuurtechniek, vooroverleunend met het roer tussen de billen geklemd, werd met veel enthousiasme ontvangen door alle toeschouwers. Maar ja, wat wil je als je zo lang bent.
Tussen alle wedstrijden en trainingen door gaan we ook nog wat bezienswaardigheden af of even gezellig ergens borrelen. Iedere dag staat er wel wat leuks op het programma. Morgen heeft Nanna haar eerste verjaardagsfeestje bij een klasgenootje. Heel leuk bij een strandtent, Hooks Hut. Ben benieuwd. Hopelijk helpt haar dit om nog meer hier geïntegreerd te raken en wat van haar heimwee af te raken want daar heeft Nanna nog steeds het meeste last van. Ze mist haar vriendinnetjes uit Nederland heel erg en heeft de stille wens dat we snel weer terug naar Nederland gaan. Als ik dan vertel dat wij het hier zo fijn vinden omdat we zoveel tijd samen met hun hebben dan helpt dat (helaas) niet echt. Ik denk dat kinderen (en sommige volwassenen trouwens ook) in hun hoofd een ideaalbeeld creëren van hoe het in Nederland is en daar dan naar verlangen. Juf Jenny (van Kleutervreugd) vertelde ons een verhaal van een gezin met een dochter van 10 die na een jaar nog steeds zo graag terug wilde dat haar ouders alles weer opgezegd hebben om voor haar weer naar Nederland te gaan. Eenmaal terug in Nederland zei ze doodleuk na twee maanden: "zo, nu wil ik wel weer naar Curacao". Het kost gewoon tijd dit proces, dat hoor ik ook van andere ouders. En het is soms verdrietig voor haar maar wij proberen haar in ieder geval zo gelukkig mogelijk te laten zijn hier.
Tinne staat wat pragmatischer in het leven en vindt het allemaal wel prima hier hoewel ze wel tegen me zei laatst dat ik wel weer mocht gaan werken en dat ze best een oppas wilden, als ze maar wel leuk was net als Renate! Tsja, dat zet je als moeder wel aan het denken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten